بیمار خنده های توام ! بیشتر بخند

بگذار سر به سینهء من ، تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی دردمنـــــــــــد را ! 

شاید که بیش ازین ، نپسندی به کار عشق
آزار این رمیدهء سر در کمنــــــــــــــــــــــد را  

بگذار ســــــــــــــــــــــر به سینهء من ، تا بگویمت :
اندوه چیست ، عشق کدام است ، غم کجاست ؟ 

بگـــــــــــــــــذار تا بگویمت : این مرغ خسته جان ،
عمریست در هوای تــــــــــــــو از آشیان جداست ! 

دلتنگم ! آنچنانکه اگر ببینمت به کام
خواهم که جاودانه بنــــــالم به دامنت 

شاید که جاودانه بمانی کنار مـــــــــن
ای نازنین ، که هیچ وفا نیست با منت !
…
بگذار تا ببوسمت ، ای نوشخند صبح
بگــذار تا بنوشمت ای چشمهء شراب 

بیمار خنده های توام ! بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی ! گرم تر بتاب 

---